از صاحب دلی حکایت شده است که: روزی به یاران می گفت اگر بین ورود به بهشت و دو رکعت نماز گزاردن مخیرم کنند، من آن دو رکعت نماز را بر می گزینم.پرسیدنش که این چگونه بود؟گفت از آن رو که من در بهشت به حظّ خویش مشغولم و در آن دو رکعت به گذاردن حق مولایم، این دو قیاس با هم نتوان کرد.
منبع
کشکول شیخ بهایی/459