همیشه نماز اول وقت بهتر است.اما در ۱۵ مورد می توان آن را به تاخیر انداخت.
در پانزده مورد انسان مى تواند نماز را به تاءخیر اندازد و تا آخر وقت
صبر کند. این صبر نه تنها جایز بلکه مستحب است و آن موارد عبارت اند از:
1- کسى
که مى خواهد نافله ظهر و عصر را بخواند، مى تواند نماز ظهر و عصر را تاءخیر اندازد
و بعد از خوردن نافله ، نماز ظهر و عصر را بخواند.
2- کسى که مى خواهد شب دهم ذى
الحجه از عرفات به سوى مشعر الحرام حرکت کند، مستحب است نماز را تاءخیر اندازد تا
هنگم که به مشعر الحرام برسد و نماز مغرب و عشاء را در آن جا به جا آورد. اگر چه یک
چهارم از شب بگذرد.
3- کسى که نماز قضاى واجبى بر ذمه اوست ، مستحب است نماز
واجب را تا آخر وقت تاءخیر اندازد و تا هنگامى که نماز قضا شده را نخوانده نماز
واجب خود را نخواند.
4- کسى که نماز شب را شروع کرده و چهار رکعت آن را خوانده
است ، سپیده صبح طلوع نماید، مى تواند نماز صبح را تاءخیر اندازد و نماز شب را
تکمیل کند، و بعد نماز صبح را بخواند.
5- کسى که روزه گرفته و اول افطار، یا
زیاد گرسنه است یا کسانى براى افطار کردن ، منتظر او هستند مى تواند نماز مغرب را
تاءخیر اندازد، اول ، افطار کند و بعد نماز مغرب را بخواند.
6- کسى که در اول
وقت ، بو ل و غائط بر او فشار آورده است ، باید اول قضاى حاجت کند و بعد از آن
مشغول خواندن نماز شود.
7- کسى که مى خواهد براى حج و عمره احرام ببندد مى تواند
نماز واجب خود را از اول وقت ، تاءخیر اندازد و نماز احرام را بخواند و بعد از آن ،
واجب را به جا آورد.
8- کسى که آب براى وضو گرفتن ندارد و مجبور است نماز خود را
با تیمم بخواند، اما احتمال مى دهد تا آخر وقت آب پیدا کند و نماز را با وضو
بخواند، باید تا آخر وقت صبر کند، اگر آب پیدا نکرد، نماز را با تیمم بخواند.
9-
کسى که مسافر است و مى داند اگر به محل خود برسد هنوز وقت براى نماز، باقى است ، مى
تواند نماز اول وقت را ترک کند و هنگامى که به منزل رسید، نماز خود را تمام
بخواند.
10- کسى که مسافر است و مى خواهد در محل امن یا کنار آبى پیاده شود، مى
تواند نماز را تاءخیر اندازد تا به محل آب برسد و بعد از فرود آمدن نماز
بخواند.
11- کسى که مى خواهد نماز خود را با جماعت بخواند و جماعت هم آخر وقت بر
پا مى شود، مى تواند نماز را در اول وقت نخواند و صبر کند تا نماز خود را در آخر
وقت به جماعت بخواند.
12- کسى که تاءخیر نماز را از جهتى بهتر مى داند؛ مثلا، مى
داند در آخر وقت ، نماز خود را با حضور قلب مى خواند یا مى خواهد به مسجد یا حرم
ائمه اطهار علیهم السلام برود و آن جا نماز بخواند، مى تواند نماز را تاءخیر
اندازد.
13- کسى که مى خواهد حاجت مؤ منى را برآورد، مى تواند نماز را تاءخیر
اندازد، اول حاجت مؤ من را برآورد و بعد از آن ، نماز بخواند.
14- کسى که بدهکار
است و اول وقت ، طلبکار طلب خود را مى خواهد، باید نماز را تاءخیر اندازد. اول طلب
مردم را بدهد و بعد از آن ، نماز بخواند.
15- کسى که مى خواهد اول وقت ، نماز
بخواند و از طرفى مسجد نجس شده ، چون تطهیر مسجد، واجب فورى است ، باید اول مسجد
را تطهیر کند و بعد نماز را بخواند