خداوند در آیه هاى مختلف قرآن، بر وجوب نماز تصریح فرموده: (و أقیموا الصّلوة و ءاتوا الزکوة و أطیعوا الرسول لعلّکم ترحمون); و نماز را به پا دارید و زکات بدهید و پیامبر ]خدا [را فرمان برید، تا در رحمت قرار گیرید. "اقیموا" صیغه امر است و امر نیز بر وجوب دلالت مى کند و نیز مى فرماید: (إِنَّ الصَّلَوةَ کَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ کِتَـبًا مَّوْقُوتًا) ; ... همانا نماز بر مؤمنان، در اوقات معین مقرر شده است.
درباره علت وجوب نماز هم، مطالبى در روایات اسلامى آمده است; از جمله امام رضا(علیه السلام) فرمود: علت تشریع نماز، توجه و اقرار به ربوبیّت پروردگار و مبارزه با شرک و بت پرستى و قیام در پیشگاه پروردگار در نهایت خضوع و تواضع و اعتراف به گناهان و تقاضاى بخشش از گناهان گذشته و نهادن پیشانى بر زمین همه روز براى تعظیم خداوند است و نیز این که انسان همواره هوشیار و متذکر باشد که گرد و غبار فراموشى بر دل او ننشیند و مغرور نشود. خاشع و خاضع باشد، ... و همین توجه به خداوند متعال و قیام در برابر او، انسان را از گناهان باز مى دارد و از انواع فساد جلوگیرى مى کند.