حضرت یونس (ع) پیامبری بود که در دهان نهنگ گرفتار شد و تنها عامل نجات وی نماز خواندندرشکم نهنگ بود.این داستان را بخوانید.
آن عبد شایسته حق سالها مردم نینوا را به عبادت حق و دست شستن از شرک و کفر و گناه دعوت کرد ، ولی مردم در برابر تعالیم الهی او تکبر ورزیدند و با وی به مخالفت برخواستند تا جایی که آن حضرت را از هدایت خود نا امید ساختند ، و آن جناب از حضرت رب جهت نابودی قوم نینوا نفرین نمود و سپس آنها را رها کرده و به جایی رفت که مردم به او دسترسی نداشته باشند.
چون به منطقه بازگشت زندگی مردم را عادی یافت ، معلوم شد جامعه نینوا به پیشگاه حق برگشته و عذاب را با قدرت و قوت توبه از خود دور کردند.
پس با خشم و غضب منطقه را ترک کرد و چنان که میدانید از میان امواج دریا در شکم ماهی جای گرفت.
خداوند علت نجاتش را از آن زندان مهلک چنین بیان میفرماید :
(پس اگر او اهل تسبیح نبود هر آینه تا قیامت در شکم ماهی مانده بود.(1))
در مجمع البیان از قول مفسر بزرگ «قتاده» آمده است که منظور از تسبیح و ستایش یونس نماز بود.(2)
منابع
سوره صافات / 143 – 144
مجمع البیان : 8 / 459